مطالعات شرق/

تنوع قومی، مذهبی و زبانی از مختصات اصلی و بارز جامعه افغانستان است. اگر تنوع قومی، مذهبی و  زبانی را به مثابه بستر تحولات اجتماعی و سیاسی افغانستان در نظر بگیریم، آن‌گاه حکومت افغانستان و دیگر بازیگران ذی‌دخل در قضایای افغانستان، ناگزیر باید اصل «شناخت و مشارکت» را به‌عنوان یک اصل تعیین کننده در حل اساسی مسائل افغانستان در نظر بگیرند. زیرا بدون شناخت دقیق از ماهیت و نقش هر یک از این هویت‌های قومی و مذهبی، هر نوع برداشت و یا طرح سیاسی برای افغانستان ناموفق است. به همین دلیل، بدون مشارکت و حضور نسبی این هویت‌های متکثر در نظام سیاسی افغانستان، ثبات سیاسی در افغانستان بی‌پایه و بی‌اساس است. به عبارتی دیگر، به رسمیت شناختن تنوع‌های اجتماعی و فرهنگی و فرصت مشارکت برای آنان در ثبات و توسعه افغانستان نقشی به‌سزا دارد. تجربه نشان داده است که نه تنها حاکمان افغانستان که حتی قدرت‌های بزرگ، بدون شناخت دقیق از ماهیت پیچیده جامعه افغانستان و گروه‌های اجتماعی آن، در صحنه افغانستان ناکام مانده‌اند. زیرا یا نتوانسته‌اند عکس‌العمل گروه‌های اجتماعی افغانستان را به‌عنوان یک قدرت بالقوه پیش‌بینی کنند و یا زمانی متوجه مساُله شده‌اند که دیگر غیرقابل جبران بوده است.

با این نگاه، بازشناخت و بررسی گروه‌های قومی و مذهبی افغانستان یک ضرورت اساسی تلقی می‌شود. در این پژوهش در حد گنجایش و حجم، «وضعیت‌شناسی سیاسی شیعیان افغانستان» به‌عنوان یکی از هویت‌های قومی و مذهبی این کشور، مورد بررسی قرار گرفته است.
انتهای مطلب/
 

شما می‌توانید؛ برای دریافت فایل کامل این گزارش ویژه اینجا را کلیک کنید.