به طور کلی پاکستان سال 1402 را با مجموعهای از فعالیتهای افراطگرایی و تروریسم، عدم توسعه اقتصادی، بیثباتی و اختلافهای سیاسی، ناآرامی و اعتراضهای اجتماعی، عدم اعتماد سرمایهگذاران، کاهش فرصتهای شغلی و افزایش بیکاری، بالا رفتن نرخ مهاجرت، تنش و درگیری و رقابت ژئوپلیتیکی با همسایگان، به پایان رساند.
البته برگزاری انتخابات سراسری در پاکستان و انتخاب دولت جدید در این کشور که مورد حمایت کانون اصلی قدرت یعنی ارتش نیز هست، تلاشی از سوی حاکمان پاکستان برای ایجاد یک توازن در سیاستهای داخلی و خارجی پاکستان تلقی میشود و اکنون مردم پاکستان که با درصد قابل قبولی در انتخابات شرکت کردند، مترصد این هستند که دولت جدید، چگونه میخواهد و یا میتواند، بر مشکلات این کشور غلبه کرده و پاکستان را از مسیر بحران سیاسی- اقتصادی و مشکلات امنیتی خارج کند.
مطالعات شرق/
پاکستان سال 1402 را با معضلهای مرتبط با اختلافهای سیاسی ناشی از برکناری عمران خان-نخست وزیر سابق- آغاز کرد که این مشکلات در تلفیق با نظامی سازی سیاست، فساد، بیگانه هراسی، فرقهگرایی، تروریسم، بنیادگرایی و اقتدارگرایی، وابستگی شدید به کمک نهادهای بینالمللی، قدرت خیابانی نیروهای افراطی مذهبی، مسئلۀ مهاجرین افغان، تنش و درگیری با همسایگان، پیامدهای تغییرات آب و هوایی و ناآرامیهای اجتماعی و سیاسی در پاکستان، شدت یافت.
از سوی دیگر سیستم ناکارآمد اقتصادی و عدم بازپرداخت بدهی، منجر به موجی از تورم در بخشهای مختلف شد و به افزایش هزینۀ برق، غذا و سایر کالاهای اساسی انجامید. ضمن اینکه دولت و اپوزیسیون برای رفع چالشهای اقتصادی و اجرای اصلاحات همه جانبه، هیچ برنامۀ ساختارشکنانهای ارائه نکردند. این وضعیت پیامدهای قابلتوجهی در انتخاب رأی دهندگان در انتخابات سراسری این کشور بر جای گذاشت. بدین ترتیب قدرت سیاسی که باید برای پیشبرد اصلاحات اقتصادی و مقابله با چالشهای جدی حاکمیتی و امنیتی مبارزه کند به رقابتهای درون حزبی متمایل شد و چالشهایی را به وجود آورد. مجموع این معضلها، بار دیگر پاکستان را در لیست بحرانیترین کشورهای جهان در سال 1402 قرار داد.
کارگروه پاکستان مؤسسه مطالعات راهبردی شرق در این گزارش، تلاش کرده است مهمترین رویدادهای پاکستان را بررسی و تحلیل کند.
انتهای مطلب/